വാക്കുകളെ ശംഖുകളിൽ നിറച്ച്
സ്വപ്നങ്ങളിൽ
മീനു പോലെ തുഴയുന്ന
എനിക്കു ചുറ്റും
നിന്റെ നീലനിറം മാത്രം.
എന്തൊരു ആഴമാണതിന്.
Wednesday
മഴയെന്നാണോ നിന്റെ പേര്?
എന്നിലിങ്ങനെ നിർത്താതെ പെയ്യുന്നു!
Monday
നീയില്ലാത്തയിടത്ത്
മരണമാണെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ
ഇപ്പോഴും ഞാൻ ജീവിച്ചിരിപ്പുണ്ടെന്ന്
വിശ്വസിയ്ക്കുന്നതെങ്ങനെ?
നീ എന്നിൽ
പച്ച കത്തുന്നു.
നീ മിണ്ടുമെന്ന് കനവ് കാണുന്നു.
ഞാൻ
പച്ചയ്ക്ക് കത്തുന്നു.
Thursday
എനിക്ക് പറയാനുള്ളതെല്ലാം
'ഈ ലോകത്ത്' തന്നെയുണ്ട്;
നിന്റെ വാക്കുകളാണ്
മൗനം കൊണ്ട് വിവർത്തനം ചെയ്ത്
നിധിപ്പെട്ടികളിൽ ഒളിച്ചിരിയ്ക്കുന്നത്.
:-P
എന്നിൽ നിന്ന് നിന്നിലേക്ക്
ആരും ചെന്നെത്തി നോക്കാത്തൊരു
നാട്ടുവഴി നീളുന്നു.
അതിന്റെ ഇരുപുറവും
ഉമ്മകൾ പൂക്കുന്ന ചില്ലകളും
ഓർമ്മകൾ പെയ്യുന്ന മരങ്ങളും
നിറയുന്നു.
പ്രണയാനുഭവം ക്ഷണികമാണോ എന്ന് ചോദ്യം.
അത് ഓരോരുത്തരുടെ പ്രകൃതമനുസരിച്ചെന്ന് ഉത്തരം.
പ്രകൃതി പോലും വേനലും വസന്തവും കടന്നു പോകുന്നുണ്ട്.
