ഓർമ്മ ഒരു മുറി കൂടാത്ത ഞരമ്പാണ് .. 

നീ തന്ന മുറിവ് ..

നീ തന്ന നോവിന്റെ ഓർമ്മയെന്ന എന്നിലെയാ മുറികൂടാതെ ഞരമ്പ്....

 ഇരിയ്ക്കാൻ ഇടമില്ലാത്തത് കൊണ്ട്

നിൽക്കേണ്ടി വരുന്ന ഒരാൾ

നൃത്തം ചെയ്യുന്നത് പോലെ -

എഴുതുന്നു;

വീണ്ടും വീണ്ടും

എഴുതുന്നു.

 മഴയൊരു പലതട്ടുള്ള പാർപ്പിടമാണ്-

ഓരോ മുറിയിലുമുണ്ടാകും

ഒറ്റയ്ക്ക്

ഒരാളെങ്കിലും.

മഴ

സങ്കടമെന്ന് പേരുള്ള

ആ പിരിയൻഗോവണിയാണ്.

കരച്ചിലുകളുടെ ഡി എൻ എ.

പച്ചമീൻ മണമുള്ള ഒരു പകൽ -

പൂച്ചയെപ്പോലെ

മഴയെത്തുന്നു …

 നാർസിസസ്,

ജലാശയത്തെ എന്ന പോലെ

എന്റെ എഴുത്തുകളിലേക്ക്

ഞാൻ നോക്കുന്നു.

എന്റെ ശ്വാസം നിലയ്ക്കുമ്പോൾ

ഭാഷയിൽ

ഒരു ചെമ്പരത്തിയെങ്കിലും

ചുവന്നു പൂവിടുമായിരിക്കും.

 ഒരു പാതിയിൽ

പ്രണയഭ്രമണം.

മറുപാതിയിൽ

ധ്യാനബുദ്ധൻ.

 മനുഷ്യരുടെ രാവുകൾ.

പച്ചയായ ശലഭജീവിതം.