സ്വയം സ്നേഹിച്ച് സ്നേഹിച്ച്
സ്നേഹം മുഴുവന്‍ തീര്‍ന്നു പോയൊരാളാണ് ഞാന്‍.
ഒരു വാക്കിനൊരു മറുവാക്കിനപ്പുറം
നിനക്ക് തരാന്‍ ഒന്നുമില്ലാതെ പോയൊരാള്‍.
ഞാന്‍ നിന്നോടല്ല,
നിന്റെ വാക്കുകളോടാണ് സംസാരിക്കുന്നത്:
രണ്ട് ഐസ്ക്യൂബുകള്‍ ദ്രവരൂ‍പത്തിലാകുന്നതു പോലെ,
പറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ
നിന്റേത് ,എന്റേത് ഏതെന്ന് വേര്‍തിരിച്ചറിയനാകാതെ..
ഞാന്‍ നിന്നോടല്ല,
നിന്റെ വാക്കുകളോടാണ് സംസാരിക്കുന്നത്:
ഒരു വാക്ക്, മറ്റൊരു വാക്കിനോട്
അതിനുമാത്രമറിയാവുന്ന ഭാഷയില്‍:
ചില അക്ഷരങ്ങളിലെ ഹൃദയമിടിപ്പ്,
ചിലതിലെ ശ്വാസവേഗം,
ചിലതിന്റെ ചൂണ്ടുവിരല്‍..
നിനക്കത് കേള്‍പ്പിച്ചുതരാം-
എന്റെ വാക്കുകളുടെ ചെടിപ്പടര്‍പ്പില്‍
ചെവിയോര്‍ത്താല്‍ മാത്രം മതി.
ഞാനുമൊരുവാക്ക്.
അനുഭവങ്ങളുടെ
വിത്തുപേറിയ സഞ്ചാരിക്കാറ്റ്
വരാത്തൊരിടത്ത്,
തോന്നലുകളുടെ നനവില്‍,
നിലം പറ്റിപ്പടര്‍ന്ന
വാക്കുകളുടെ ചെടിപ്പടര്‍പ്പ്.
ചില ഋതുക്കളില്‍
ഞാന്‍ പോലുമറിയാതതെന്നില്‍ പടര്‍ന്ന് കയറും.
വേരാഴമില്ലാതെ,
ആകാശത്തോളം ഉയരാതെ,
എന്നില്‍ വാക്കുകളുടെ ചെടിപ്പടര്‍പ്പ്..
