കാലം തെറ്റിപ്പെയ്ത ഒരു മഴയെ കേൾക്കുന്നു.

കാറ്റു വീശുന്ന വഴികളെ /

കടലെടുത്ത കരകളെ 

ഓർക്കുന്നു.

മഴ തോരുമ്പോൾ ജാലകം തുറന്നിട്ട് 

പകലിലേക്കോ 

രാത്രിയിലേക്കോ നോക്കുന്നു.

നഗരത്തിന്റെ നിശബ്ദതയെ /

വെയിലിൽ തിളയ്ക്കുന്ന തെരുവിനെ

തൊടുന്നു.

നിന്റെ എഴുത്തുകൾ വായിക്കുന്നു.

ചിലപ്പോൾ കറക്കം നിലച്ച പങ്കയിലേക്ക് 

ചിലപ്പോൾ നിനക്ക് തരാൻ എടുത്തു വെച്ച

എന്നിലേക്ക്  

നോക്കിയിരിക്കുന്നു.

ഒരിയ്ക്കൽ നീയിട്ട് അഴിച്ചു വെച്ച ഉടുപ്പുകളിലേക്ക് 

നീ തന്നയക്കുന്ന ശബ്ദത്തിന്റെ ആവർത്തനങ്ങളിലേക്ക് 

നീ അരികുകൾ എഴുതി നിറച്ച പുസ്തകങ്ങളിലേക്ക് 

യാത്ര ചെയ്യുന്നു.