നിന്നിലേക്കുള്ള
അസംഖ്യം
എഴുത്തുകൾ കൊണ്ട്
നിറഞ്ഞു ചുവന്ന
ഞാനെന്ന
ആ തപാൽപ്പെട്ടി
ഒറ്റയ്ക്ക്
ഒരു പഴയ മരച്ചില്ലയിലെ
പുതുമഴ നനഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.
നിന്റെ വിരലുകൾ പോൽ
ഇലകളെന്നിൽ മുളയ്ക്കുന്നു.
നിന്നെ തിരഞ്ഞ്
മേൽവിലാസങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച
കത്തുകളൊന്നിൽ
മൊട്ടുകൾ വിടരുന്നു.