നിന്റെ മുഖത്തിൽ കണ്ണുകൾ ഉറപ്പിയ്ക്കുന്നു,
നെറ്റിമേലന്റെ വിരലുകൾ ഓടുന്നു.
നിന്റെ വെയിൽ കാലത്തിലേക്ക് തണലുകൾ കൊടുത്തയക്കുന്നു.
നിന്റെ വിയർപ്പിൽ മരുഭൂമിയെന്ന പോലെ പൊള്ളുന്നു.
ജീവന്റെ അതിർത്തികൾ കാക്കേണ്ടി വരുന്ന
വെറും മനുഷ്യരാണ് നമ്മൾ.
അവനവനോട് തന്നെ സന്ധി ചെയ്യുന്നവർ.
പ്രണയത്തിന്റെ റം ബോട്ടിലുകൾ തുറക്കുന്നു,
പരസ്പരം പേരുകൾ ചൊല്ലി
കുടിച്ച് വറ്റിയ്ക്കുന്നു.

ഒരു സൈനികനുമായ് പ്രണയത്തിലായ ഒരുവളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം
തീവ്രവാദമെന്നാൽ
അവളുടെ നെഞ്ചിടിപ്പുകൾ തന്നെയാണ്