അങ്ങനെ ഒരിയ്ക്കൽ നാം
നമ്മുടെ മാത്രം ലോകത്തെത്തും
ആൾക്കൂട്ടങ്ങളെ നാം ഉപേക്ഷിയ്ക്കും.
നാം പ്രാചീനരായിരിക്കും.
മനുഷ്യന്റെ പാഠങ്ങൾ അഴിച്ചു വെച്ചവർ.
ചിലപ്പോൾ നാം ദിവസങ്ങളോളം മിണ്ടാതെയിരിക്കും.
ചിലപ്പോൾ തമ്മിൽ മൂളിമൂളി മാത്രം കേൾക്കും.
ചിലപ്പോൾ കണ്ണ് നിറയ്ക്കും.
കെട്ടിപ്പിടിക്കും.
കരഞ്ഞു നനയും.
നിറയും.
നാട്യങ്ങൾ അഴിച്ചു വെയ്ക്കും.
നഗ്നരാകും.
ചിലദിവസങ്ങളിൽ യാത്ര പോകും.
യാത്രയെന്നാൽ
അവസാനിക്കാത്ത വഴികളെന്ന് കണ്ടെത്തും.
ചിലപ്പോൾ
ദിവസങ്ങളോളം
മുറിയിൽ അടച്ചിരിക്കും.
വെയിൽ കണ്ട കാലം മറന്നുവെന്ന് എപ്പോഴോ ഓർക്കും.
മരിച്ചതു പോലെ ഉറങ്ങും.
