സ്നേഹം നമ്മെ തിരിച്ചു വിളിക്കുന്നു:
ആദിമ നന്മകളിലേക്ക്
ദൈവമായിരുന്നെന്ന ഓർമ്മകളിലേക്ക്
സഹനങ്ങളിലേക്ക്-

നിർഭയരായിരുന്നു നമ്മളന്ന്‌.
വന്യമായിരുന്നു നമ്മളിലെ പ്രകൃതി.

വിശദീകരികരണങ്ങളില്ലാത്തതാണത് .
വ്യാഖ്യാനങ്ങൾക്കതീതം.
സാധ്യതകൾക്കപ്പുറത്തേത്.
എന്നാൽ
സങ്കീർണ്ണമല്ലാത്തത്.
തീർത്തും നിർമ്മലം.
പൂർണ്ണമായത്.


നീ വിരൽ കോർക്കുന്നു.
നിന്റെ സ്നേഹം എന്നെ ദൈവമാക്കുന്നു.